Onze collega Ken Van Oproy woonde vorige week het OV-congres bij in Utrecht, georganiseerd door OVPro.nl. Een boeiend congres dat (helaas) (nog) geen Vlaamse of Belgische evenknie kent, maar vooral de eerste keer in anderhalf jaar om in levende lijven lezingen te volgen over openbaar vervoer.
Deze ideeën gingen we bij onze noorderburen ophalen:
Corona maakte van de kamelenbulten tijdens ochtend- en avondspits een doorgezakte merrie, maar hoelang duurt dat nog? En zal in het post-coronatijdperk de hyperspits verergeren of verminderen?
De beleving van bereikbaarheid op het platteland is even positief als die in de stad, ondanks dat er minder activiteiten bereikbaar zijn met dezelfde (tijds)inspanning. Beleving en perceptie zijn dus essentieel als we mensen willen verleiden naar duurzamere modi.
Aan spitsspreiding doe je onder andere door de lessen in de bakkersopleiding (op vraag van studenten en docenten) om 7u te laten starten in plaats van om 9u. Over dat soort afspraken moeten we dus creatiever durven nadenken en in overleg treden.
De toegankelijkheid van het OV verbeteren is een integrale opdracht met fysieke en mentale aspecten. Een kennisbank rond toegankelijkheid en doelgroepen kan ons helpen om de versnipperde initiatieven beter op elkaar af te stemmen.
Als we willen spreken over vervoersarmoede, moeten we beter nadenken over wie, waar en waarom, want mobiliteits-, ruimtelijke en individuele aspecten spelen allemaal een (andere) rol hierin.
#OVCongres #OVexpo #vervoersarmoede #bereikbaarheid #spitsspreiding #toegankelijkheid
